~jelle/blog

89f297eb3368a4a7e63054180d5090ccc028f451 — Jelle Hermsen 2 years ago a91bac4
New blog post "Hoe ik de Bijbel lees"
M pages/contact.md => pages/contact.md +3 -2
@@ 1,8 1,9 @@
<!--
title: Contact
-->
You can e-mail me at [post@jelle.xyz](mailto:post@jelle.xyz) on Freenode
where I go by the handle "jelleke". I'm not active on social media.
You can e-mail me at [blog@jelle.mozmail.com](mailto:blog@jelle.mozmail.com),
or reach me on the Libera IRC server where I go by the handle "jelleke". I'm
not active on social media.

[SourceHut](https://git.sr.ht/~jelle/)


M posts/2022-09-27-zen_jezus_karate_kid.md => posts/2022-09-27-zen_jezus_karate_kid.md +7 -8
@@ 13,7 13,7 @@ Om eerlijk te zijn voel ik een klein beetje schroom om het over zoiets
persoonlijks als geloof te hebben. Dit komt niet alleen omdat dit onderwerp in
Nederland erg tot de privésfeer behoort, maar ook omdat ik hier met mijn hoekje
van het web genesteld ben in een subcultuur van computernerds. Blogs als deze
gaan over het algemeen niet in op de persoonlijke geloofsbeleving. Je zult
gaan over het algemeen niet in op de persoonlijke geloofsbeleving. Je zal
sneller een bespreking van een obscure ondertitelloze Japanse anime aantreffen
dan een bespiegeling op de positie die geloof en spiritualiteit in iemands
leven inneemt. Daarnaast is er in de geekcultuur een vrij grote schare radicale


@@ 27,16 27,15 @@ eigen bijzonderheden. En alhoewel ik niet in Kanto woon en ook geen Bulbasaur
ben valt mijn geloofsbeleving en mijn spirituele achtergrond net zoals die van
Pokémon relatief netjes in te delen.  Ik ben vrijzinnig protestants en om
specifiek te zijn ben ik remonstrant. Dit smaakje christen werd vroeger ook wel
tot de categorie "rekkelijken" geschaard en daar kan ik me op zich wel in
vinden.
tot de categorie "rekkelijken" geschaard en daar kan ik me wel in vinden.

Net zoals veel remonstranten houd ik er van om zelf na te denken over wat ik
wel en niet geloof en waar ik inspiratie uit haal. Ik houd erg van de
wetenschap en voor mijn wereldbeeld zal dat altijd leidend zijn, maar voor mij
botst dit niet met mijn geloof in Jezus en de geweldige verhalen die je in de
bijbel vindt. 
wel en niet geloof en waar ik inspiratie uit haal. Ik ben dol op de wetenschap
en voor mijn wereldbeeld zal dat altijd leidend zijn, maar voor mij botst dit
niet met mijn geloof in Jezus en de geweldige verhalen die je in de Bijbel
vindt. 

Naast mijn christelijke basis verdiep ik me ook in het zen boeddhisme. Voor mij
Naast mijn christelijke basis verdiep ik me ook in het zenboeddhisme. Voor mij
persoonlijk werkt die combinatie heel goed. Het christendom is namelijk heel
sterk in het beschrijven van je kijk op de wereld. Het geeft een vrij duidelijk
raamwerk van normen en waarden en de barmhartigheid die ik lees in de kern van

A posts/2023-10-02-hoe_ik_de_bijbel_lees.md => posts/2023-10-02-hoe_ik_de_bijbel_lees.md +101 -0
@@ 0,0 1,101 @@
<!--
title: Hoe ik de Bijbel lees
categories: nederlands, faith
-->
Als ik de Bijbel lees dan neem ik die letterlijk. Poëzie en metaforen
daargelaten, probeer ik nergens tussen de regels naar verborgen boodschappen te
vissen. Dit klinkt wellicht vreemd aangezien ik mezelf omschrijf als een
vrijzinnig protestant, maar het is eigenlijk vrij logisch en past goed in mijn
verdere kijk op het christendom.

<!--more-->

Naast de Bijbel zijn er nog veel andere boeken waar ik van houd en toch zo
letterlijk mogelijk lees. De boeken van Harry Potter bijvoorbeeld of de
robotromans van Asimov of alles van mijn favoriete schrijver Frida Vogels. Nu
heeft de Bijbel natuurlijk wel een andere rol in mijn leven, maar de grote
overeenkomst in mijn leeservaring van al deze werken is dat ik ervan probeer te
genieten en niet de hele tijd mijn superkritische bril op wil hebben.

Op de middelbare school speelde ik regelmatig Dungeons & Dragons met een
groepje vrienden. Dit is een erg leuk rollenspel in een fantasysetting. Je
ontwerpt je eigen karakter, bijvoorbeeld een elf, ork of dwerg en gaat samen de
uitdagingen aan die de dungeon master - de spelleider - op je pad brengt. We
hadden bij het spelen een belangrijke regel. Je mocht niet aan "meta game
thinking" doen. Dit betekende dat je altijd in je rol moest blijven. Als je een
niet al te snuggere ork was het bijvoorbeeld niet logisch dat je hele
strategieën kon bedenken en daarnaast was het zeker niet de bedoeling dat je je
eigen ervaring in het spelen van D&D liet meewegen in de beslissingen die je
karakter in het spel nam. Dit concept van het "metadenken" probeerde ik daarna
ook achterwege te laten als ik bijvoorbeeld films aan het kijken was. Bij de
ruimtegevechten in de Star Wars films hoor je bijvoorbeeld van alles. De
kenmerkende langsrazende TIE fighters, lasers, of explosies. Dit kan natuurlijk
niet, want de ruimte is een vacuüm, dus er zijn geen luchtdeeltjes om de
geluidstrillingen te kunnen verplaatsen. Echter, bij het bekijken van de film
en het genieten daarvan is dit volstrekt irrelevant. Dit voorbeeld van
metadenken - dit klopt niet, want zo werkt het niet in de wereld - is dus niet
alleen irrelevant, maar kan ook je plezier in zo'n film bederven.

Ook als ik de Bijbel lees probeer ik dit metadenken achterwege te laten.
Mogelijk komt het wat oneerbiedig over als ik de Bijbel vergelijk met zaken uit
de pop- en nerdcultuur, maar ik probeer de Schrift hier juist recht mee te
doen. Ik herken veel in wat A. van Corstanje schreef in de inleiding van het
boek "Franciscus, Bijbel der armen". Franciscus van Assisi was gewoon de Bijbel
te verstaan zoals zijn broeders hun leefregel verstonden: "eenvoudig en puur".
Corstanje voegt daaraan nog een mooi citaat van Vondel toe: "Men hoeft, daer
klaerheid is, de hersens niet te slijpen". Verderop legt Corstanje nog uit dat
de Bijbel voor Franciscus meer gebed was dan studie en dat beschrijft heel
treffend hoe ik dit zelf ervaar. Misschien is dit ook wel een van de redenen dat
ik de voorkeur geef aan de Statenvertaling. De taal daarin is lekker archaïsch
en schept daardoor een grotere afstand tot mijn dagelijks leven. Alsof het de
heiligheid zo beter bewaart.

Toch vind ik het ook prettig om modernere vertalingen te lezen, zoals de vorig
jaar uitgebrachte NBV21. Deze vertaling is sowieso een stuk accurater, maar het
maakt ook veel bijbelverhalen prettig leesbaar alsof het een roman betreft.
Daarnaast vind ik het ook wel een heel prettig idee dat de Bijbel steeds
toegankelijker wordt. Met het verschijnen van de Bijbel in gewone taal is daar
destijds weer een enorme sprong mee gemaakt en dat geeft ook tieners de
gelegenheid om zonder al teveel onnodige taalkundige hordes deze rijkdom zelf
te ontdekken.

Nu even terug naar mijn persoonlijke bijbelleeservaring. Wanneer ik
bijbelboeken lees dan probeer ik die in hun context te houden. Dit is te
vergelijken met hoe Marvelcomics vaak binnen hetzelfde universum plaatsvinden
en zo een coherent geheel vormen. De bijbelverhalen bekijk ik net zo. Ze zijn
onderdeel van een groot bijbels universum en tijdens het lezen bekommer ik mij
niet om de manier waarop het regelmatig botst met de 21e eeuw. In het dagelijks
leven neem ik aanstoot aan vrouwonvriendelijkheid, geweld of homofobie, maar in
de Bijbel laat ik zulke waardeoordelen achterwege. 

Ik probeer er dan ook niet gelijk directe lessen uit te trekken voor mijn
dagelijks leven. Überhaupt spelen de bijbelverhalen daarvoor in een heel andere
tijd, maar nog belangrijker is dit bijbeluniversum veelal "incompatibel" met
onze huidige wereld. Soms kan je er weliswaar letterlijke lessen uit trekken.
Ik denk dan aan bijvoorbeeld de wijsheden van Jezus uit de evangeliën, maar
veel vaker kan dat niet omdat daarvoor de grondslag in mijn realiteit niet
overeenkomt met de bijbelse context waarin zo'n lering wordt geponeerd.

Liever zie ik exegese en bijbelstudie als een compleet andere activiteit en dan
geef ik mezelf alle ruimte om bijvoorbeeld te stellen dat ik Jozua wel erg
krijgszuchtig vind en meer een oudtestamentische Rambo dan een  hoogverheven
profeet. Of ik denk na over hoe ik de vergelijking van Israël met een
overspelige vrouw in Hosea wel erg moeilijk vind. Als ik zulke gedachten, zulke
meningen echter gelijk tijdens het lezen zou toelaten dan zou ik mezelf veel
moois en inspirerends ontzeggen. Los van de vrouwonvriendelijkheid is Hozea
namelijk een prachtig boek. De enorme vurigheid waarmee het land Israël daar
verwijten krijgt gaat gepaard met een geweldige diepgewortelde liefde en
verschilligheid.  Als ik de discrepantie tussen zulke verhalen en mijn
persoonlijke maatschappelijke normen en waarden gelijk in mij zou laten
meelezen dan zou ik geen woord van zulke passages kunnen accepteren, laat staan
dat ik er een religieuze ervaring aan zou kunnen ontlenen.

Dus, dit is hoe ik mijn nerdy vrijzinnigheid toepas op het lezen van de
Schrift en hoe ik mijn kritische kijk op de zaak een eigen tijd en plaats kan
geven zonder mijn geloofsbeleving te verminderen.

Tot slot wil ik nog zeggen dat dit alles mijn persoonlijke, hoogstparticuliere
beleving is. Ik ben geen theoloog, geen expert en geen kenner van het
"bijbelleesdiscours", maar een eenvoudige leek.

Vrede en alle goeds

M template/header.html => template/header.html +2 -2
@@ 4,7 4,7 @@
    <meta charset="utf-8">
    <meta name="apple-mobile-web-app-capable" content="yes">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1">
    <meta name="description" content="Jelle Hermsen's weblog and archive">
    <meta name="description" content="Jelle's weblog and archive">
    <meta name="author" content="Jelle Hermsen">
    <meta property="og:title" content="{head_title}">
    <meta property="og:type" content="website">


@@ 16,7 16,7 @@
    <link rel="alternate" type="application/rss+xml" title="RSS Feed for {title}" href="/feed.xml" />
    <link rel="stylesheet" href="https://code.cdn.mozilla.net/fonts/fira.css" />
    <link href="{base_url}assets/style.css" rel="stylesheet" />
    <title>Jelle Hermsen's Corner - {head_title}</title>
    <title>Jelle's Corner - {head_title}</title>
    <base href="{base_url}">
</head>
<body class="{page_type}">