~jelle/blog

4d31121e8e75a14e6beb26f5211bf68e27a1a8fa — Jelle Hermsen 1 year, 6 months ago 1d69309 roze-design
Add two older blog posts
2 files changed, 106 insertions(+), 0 deletions(-)

A posts/2023-03-12-a12_blokkade_11_maart.md
A posts/2023-03-21-in_het_midden.md
A posts/2023-03-12-a12_blokkade_11_maart.md => posts/2023-03-12-a12_blokkade_11_maart.md +30 -0
@@ 0,0 1,30 @@
<!--
title: A12 Blokkade 11 maart
categories: nederlands, climate
-->
_Dit stukje schreef ik voor de [weblog van Christian Climate Action](https://www.christianclimateaction.nl/blogs/a12-blokkade-11-maart/)_

Op 11 maart voerde Christian Climate Action weer actie tegen de 17,5 miljard
euro aan fossiele subsidies. Met tientallen christenen waren we aanwezig om te
zingen, bidden en ons lijf in te zetten om de verwoesting van de schepping te
stoppen. Wij sluiten ons vaak aan bij acties van Extinction Rebellion en het
verheugde ons dat duizenden mensen daar samenkwamen met hetzelfde doel: onze
regering te bewegen om direct te stoppen met het financieren van de
klimaatverandering. We voelen ons als mens én als christen gewetensbezwaard en
genoodzaakt om op deze burgerlijk ongehoorzame wijze in actie te komen. De
gevolgen van de opwarming van de aarde zijn geen vage toekomstmuziek, maar
eisen nu al dagelijks de levens van mensen, planten en dieren.

<!--more-->

We blokkeerden de A12 in Den Haag, op de symbolische plek vlakbij het
ministerie van Economische Zaken en Klimaat, en de tweede kamer. Ook ons
spandoek had een symbolische betekenis. Daarop zie je Franciscus van Assisi
omringd door vogels. Hij liet ons zien dat het belijden van het christelijk
geloof juist in de wereld en in de natuur moet gebeuren en hij vertolkte dat op
prachtige wijze in zijn zonnelied: “Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster,
moeder aarde, die ons voedt en leidt, en allerlei vruchten voortbrengt, bonte
bloemen en planten.” We moeten zuinig zijn op onze zuster en daarom zullen we
op vreedzame wijze blijven strijden voor de schepping, zolang als dat nodig is.

Vrede en alle goeds

A posts/2023-03-21-in_het_midden.md => posts/2023-03-21-in_het_midden.md +76 -0
@@ 0,0 1,76 @@
<!--
title: In het midden
categories: nederlands, faith
-->

_Dit stukje schreef ik voor het gemeenteblaadje van Geloofsgemeenschap Het Penninckshuis. Ik viel hierbij in voor onze voormalig dominee Fulco van Hulst_

“We nemen het woord en het licht mee de wereld in”. Met deze woorden worden
meestal onze diensten afgesloten. Dit ontroert mij elke keer. Ik wil mijn
geloof en mijn overtuigingen niet op zondag achterlaten in de kerkbankjes. Toch
vraag ik me af wat het nou precies is dat ik de wereld in wil nemen. Wat
betekent het in deze tijd om christen te zijn? Of nog preciezer: wat willen we
dat dit betekent binnen onze eigen geloofsgemeenschap?

<!--more-->

Met het vertrek van Fulco zijn we in een spannende fase van verandering
terechtgekomen. Ik voel altijd een ondeugende tinteling bij zulke
scharniermomenten. Hetzelfde ervaar ik als ik op een groot treinstation sta.
“Ik zou zomaar alles om kunnen gooien en een compleet andere kant op kunnen
gaan!” Zo voelde het ook een beetje toen we de eerste vergadering van de
beroepingscommissie hadden. De commissieleden zijn goed bekend met de cultuur
en voorgeschiedenis van onze gemeente. Ook zijn we superverstandig en we willen
dit in harmonie aanpakken. Maar toch is er die kleine onderhuidse prikkeling:
“We zouden alles om kunnen gooien! Er is geen beter moment dan nu om dit te
doen!”

Maar natuurlijk onderdrukken we dit gevoel. Sigrid Coenradie gaf bij haar
afscheid ons een groot cadeau van eerlijkheid. Ze hield een spiegel omhoog die
toonde dat we stiekem heel erg gehecht zijn aan onze eigen Penninckshuizerige
traditie en dat het niet erg is om daar ook bij het aanstellen van onze vaste
voorganger rekening mee te houden. Daarom proberen we bij onze commissie ook de
serieuze volwassene te zijn en vrolijk maar toch besluitvaardig ons
grotemensengezicht op te zetten. We weten ondertussen dat we – hoewel
vrijzinnig – niet bijzonder radicaal zijn in ons hoekje van de Brink.

Jezus was wel een groot radicaal. Eigenlijk zou ik het in de jaren 60
provo-traditie met een “k” moeten schrijven: Jezus was een groot radikaal! Hij
brak met de traditie, liet de wereldlijke machten naast zich liggen en
bewandelde zijn eigen burgerlijk ongehoorzame route naar God en daarmee ons
aller heil. Maar het meest radikale was Jezus in Zijn liefde. Zijn liefde voor
de wereld en al haar bewoners was grenzeloos. Ik lees het Nieuwe Testament soms
alsof het een enthousiast op en neer springende kleuter is. Nog nahijgend van
een zonnige dag buitenspelen vertelt ze me in fragmenten over de heerlijkheid:
“Alles is fantastisch, alles is zoooo mooi en zelfs dat ingewikkelde
klasgenootje blijkt eigenlijk een lieverd en hoort er toch helemaal bij!”. Het
is precies deze diepgewortelde compassie die ik tot in mijn vingertoppen wil
laten doordringen en met mij mee wil nemen de wereld in.

Deze compassie meenemen de wereld in, dat is wat ik de laatste paar maanden heb
gedaan. Dit heeft me op onverwachte plekken gebracht. Tweemaal op het asfalt
van de A12 in Den Haag bijvoorbeeld, waar ik met Extinction Rebellion het
verkeer blokkeerde om de regering op te roepen een einde te maken aan de
fossiele subsidies. Ook bracht het me zittend op de rails van een kolenspoor,
waar ik samen met Christian Climate Action een trein blokkeerde die op het punt
stond om zijn verwoestende lading steenkolen Europa in te voeren. Ik voel me
geroepen om in actie te komen. Ik denk niet dat we genoeg doen om de
klimaatverandering te stoppen en huil om al het leven dat dit nu al vernietigt.
Bij deze demonstraties voel ik me genoodzaakt om niet netjes binnen de lijntjes
van de wet te kleuren. In de traditie van Martin Luther King negeren we op
vreedzame en opgewekte wijze de regels, omdat het onrecht anders zegeviert.
Daarmee sluit ik me aan in een Bijbelse traditie van burgerlijke
ongehoorzaamheid. Van Jezus die op de sabbat mensen genas tot de vroedvrouwen
die Mozes het leven spaarden, tot Jeremia die profeteerde voor de tempel. Bij
Christian Climate Action bevind ik me in een bonte klimaatoecumene. Er zitten
dominees tussen, pastors, zendelingen, katholieken, vrijzinnig protestanten,
conservatieven, evangelische mensen. En allemaal delen we dit christelijk vuur
dat ons tot deze vorm van actie beweegt.

Stiekem hoop ik iets van dit vuur terug te zien in onze gemeente. Ik begrijp
dat de route van directe actie en burgerlijke ongehoorzaamheid niet bij ons
allen past, maar het zou heel fijn zijn als we de radikale liefde mogen
uitdragen en dat die ons mag verwarmen als we elkaar ontmoeten op zondag. Dat
we buiten de lijntjes en traditie naar de aarde en de mens mogen kijken en dat
we dit vooral samen mogen doen. We nemen het woord en het licht mee de wereld
in!